Categoría: <span>Bloga</span>

ERASOEN AURREAN, AUTODEFENTSA FEMINISTA!

erasoen-aurrean-autodefentsa-1

Jaiak dira herrian, lagunak tabernan edota parketan utzi eta etxerako martxa hartu. “Hainbeste asmakizun eta oraindik norbaitek ez du “teletransportazioa” asmatu?” askotan diogu gure buruari. Pasa den astean mikromatxismoei buruz hitzegin genuen, bertan, hurrengoa genion: Juerga ondoren, etxerako bidean, milaka aldiz atzera begiratzen baduzu, beldurra baduzu norbait azalduko delakoan, mikromatxismoa da. Neskei beldur hau sartu digute gorputzean, barru barruan. Kontuz bueltan, kontuz norekin hitzegiten duzun, kontuz nondik ibiltzen zaren… Kontuz… kontuz… Kontuz haiek nirekin! Izan beharko litzateke gure leloa. Indartzen, ahalduntzen gaituzten erramintak behar ditugu. Ez diogu bat-batean, superbotereak izango ditugunik… baina etxerako bueltari behintzat, beste modu batean ekingo diogu, beldurra alde batera utzita eta gure indarra erakutsiz.

Erraminta hoietako bat, autodefentsa tailerrak dira. Horretarako, Isa Bernal-ekin egon gara hizketan guzti honi buruz. Gaurko honetan autodefensa tailerrei buruz hitzegingo digu, eta datorren astean, Beldur Barik garatutako ekimen bati buruz: Beldur Barik Gunea.

Isa Bernal es psicóloga y experta en Malos Tratos y Violencia Machista. Activista Feminista que lleva mas de una década impartiendo talleres de Autodefensa Feminista y colaboradora habitual de las campañas Beldur Barik desde el año 2012.

 

 ¿Qué es la autodefensa feminista?

La Autodefensa Feminista es una herramienta cercana, práctica y contundente para prevenir, hacer frente, y erradicar la violencia machista. Nace de las mujeres, para las mujeres, como estrategia política para ofrecer y compartir conocimientos, experiencias y recursos para que las mujeres vivamos seguras, autónomas y en libertad.

 

¿Cuál es el objetivo que se quiere conseguir para las chicas que se apuntan y participan en él?

El objetivo principal es potenciar su autonomía y su libertad a través del empoderamiento. En los talleres compartimos experiencias y reparamos los daños sufridos, nos reapropiamos de nuestros cuerpos y fuerzas y reivindicamos la necesidad de organizarnos de manera colectiva.

 

Hay dos factores o conceptos que se desarrollan en los talleres, por un lado las técnicas físicas o respuestas físicas, y por el otro, la parte psicológica.

Los dos bloques están interrelacionados, la parte psicológica hace hincapié en visibilizar e identificar machismos con los que convivimos (mikromatxismoei buruzko post-a berriro irakurri nahi?) día a día y acabamos naturalizando haciendo que la violencia machista se perpetúe, comprendemos la transmisión de la violencia machista, y deshacemos la cultura del miedo, superamos el individualismo y la competitividad entre mujeres y aumentamos nuestra autoestima colectiva compartiendo sororidad, en el bloque físico aprendemos recursos de nuestros propios cuerpos y técnicas fáciles y eficaces para responder en una situación de riesgo.

 

No siempre una respuestas física es lo mejor…

La respuesta física es un tipo de respuesta mas, igual de válida que un gesto, una contestación o una huida. Quiero hacer hincapié en que cada mujer nos defendemos de la mejor manera que sabemos o podemos, teniendo en cuenta que cada situación y cada una de nosotras es diferente. No hay una única forma de responder. Todas las respuestas son buenas, lo principal es sentirnos con la autoridad de responder de la manera que decidamos, basta ya de comentarios cargados de juicios como deberías haber hecho tal, mejor si habrías hecho… Aprendemos lo que no nos han enseñado, lo hacemos poco a poco y lo hacemos entre mujeres.

 

Hablas también de intuición, de su importancia, de oírla.

Si, la intuición es un recurso natural que debemos utilizar para defendernos, ella nos avisa de que algo va mal, todas conocemos esa sensación, la cultura machista la ha infravalorado e incluso ridiculizado, y las mujeres en muchas ocasiones esperamos a “confirmar” la agresión porque nos da vergüenza, nos creemos paranoicas… ese tiempo que perdemos es muy importante, ahí ya podemos comenzar a tomar medidas de prevención como cambio de ruta, muchas mujeres que han participado en los talleres de autodefensa y habían vivido una agresión comentaban que antes habían sentido que algo iba mal, la intuición las había avisado.

 

Maitena Monroy habla de terror sexual, ese miedo que se nos inculca con frases como «no vayas sola a casa, no pases por lugares oscuros, no hagas autostop…»

La ideología machista tiene múltiples tentáculos para instaurar el miedo en la vida de las mujeres. El discurso del miedo que se nos transmite desde niñas nos dice que seamos sumisas, que somos débiles, delicadas, frágiles, pasivas. Las consecuencias de este miedo, pueden ser, que no actuemos libremente en los espacios públicos, que dejemos de utilizarlos, los evitemos, o abandonemos, y encima, esos mensajes tipo “cuidado al ir sola”, “cuidado al ir de fiesta”, etc., en cierta manera, nos hacen sentirnos responsables de lo que nos ocurra, ya que ya se han encargado de avisarnos de lo que nos podía suceder. Por ello, urge ofrecer recursos a las chicas para empoderarse y saber como hacer frente a las agresiones machistas con sus cuerpos y su inteligencia. El miedo nos vigila y nos mantiene calladas, el miedo nos quiere encerradas bajo llave.

Murala-2

¿Qué son los puntos de riesgo o puntos oscuros de una ciudad? ¿Por qué es importante identificarlos y reconocerlos?

Las mujeres reivindicamos el espacio publico, queremos utilizarlo, compartirlo y ocuparlo, pero las ciudades también rezuman machismo, sus arquitecturas, los nombres de las calles y plazas, estatuas, sus aceras estrechas, sus subterráneos, sus puentes, sus esquinas lúgubres, su iluminación.. Hay lugares de nuestros pueblos y ciudades en los que las mujeres no nos sentimos cómodas ni seguras, lugares que no utilizamos con libertad. Es un trabajo necesario el identificar los puntos de riesgo para por una parte, hacerlos mas seguros con las modificaciones que se necesiten y por otra, reapropiarnos de esos espacios, salir del espacio privado y fortalecer nuestra presencia y visibilidad en el espacio publico. Desde BB Gunea ofreceremos un taller, “Kaleak, Gauak eta Jaiak Geureak dira”, donde las chicas y chicos que participen en él identificarán los lugares de riesgo que detecten, concretamente, en el espacio festivo, y se realizarán diferentes acciones de reapropiación de estos.

 

¿Qué hacer frente a los ataques sexistas diarios? Voy en el bus y noto que alguien se pega detrás de mí, incluso estoy pidiendo en un bar y alguien invade mi espacio… Y específicamente, ¿qué hacer en los espacios de fiestas y ocio?

Las mujeres sufrimos agresiones sexistas en nuestro cotidiano que muchas veces, no la identificamos como tal, hay muchas situaciones que nos hacen sentir incomodas, con desasosiego, o que evitamos porque no nos hacen sentir bien, es importante nombrarlas como agresiones y responder de la manera que cada una elija. Es importante poner límites y exigir respeto, decir en voz alta lo que está ocurriendo, increpar, aliarnos con otras mujeres, que no nos de vergüenza es un paso importantísimo para visibilizar las agresiones.

En los espacios de fiestas y ocio, bajo la excusa del alcohol y las drogas, socialmente “se permite” sobrepasar los limites del respeto que terminan siendo agresiones sexistas. Me reitero en la importancia de apoyarnos la mujeres y hombres que señalen a los agresores y no señalen a la mujer que esta sufriendo la agresión.

 

Muchas veces se responsabiliza a las chicas, incluso se dice que exageran o que son paranoicas.

De nuevo la violencia machista tiene bien entretejido su discurso, cuando las mujeres disfrutamos de nuestra sexualidad y de nuestros cuerpos libremente, cuando vestimos y bailamos como queremos, cuando ocupamos y disfrutamos los espacios públicos el machismo nos señala y nos hace responsables de las agresiones, o nos insultan llamándonos paranoicas o exageradas. En lugar de mirar hacia el agresor y señalarle e increparle por sus actitudes y comportamientos machistas, de nuevo se mira a las mujeres y nos llegan mensajes del tipo “ pero mira como iba vestida”, “no es para tanto”…

 

Indarkeriaren aurrean, erantzun, nahi duzun moduan, ahal duzun moduan! Nahi dituzun mugak jarri! Gloria Gaynor-ek dioen moduan… “Errespetua eskatzen dizut! Errespeta nazazu!”

Jakin badakigu errespetu falta eta indakeria sexista hau jaien esparruan asko ematen direla. Horregaitik, Beldur Barik programatik ekimen eta erraminta berria sortu nahi izan dugu, Isak lehen zioen Beldur Barik Gunea. Datorren astean erraminta honi buruz hitz egingo dugu. Bitartean, laburmetrai honekin utzi nahi zaituztegu, Bilgune Feministak sortutakoa. Indakeria sexisten aurrean, erantzun!


28/12/15

¡SÉ SOLIDARIA CON OTRAS CHICAS!… ¡SI NOS TOCAN A UNA, NOS TOCAN A TODAS!

¿Recordáis hace un mes cuando hablábamos de qué era ser normal? ¿Os acordáis que tumbamos ese concepto de normalidad casi de un plumazo? Porque nos seguimos cuestionando qué es ser normal. Hagamos una prueba, pregunta entre tus amigas y amigos, entre tu familia, a ver qué es eso de ser normal. “Pues ser normal es… es… pues una persona normal” Y seguro que lo que es para tu amiga normal, no lo será para tu ama, o tu aita, o tu tía… Vamos, que eso de ser normal es tan amplio y tan diferente…

Y ahora estaréis pensando lo que nos mola hablar de normalidad, ¿o no?. Pues si, nos gusta. Nos gusta cuestionar lo que nos dicen qué es normal, lo que nos dicen qué entra o no entra dentro de ser chica, y también dentro de ser chico. Y nos gusta, porque cuando alguien se sale de esas normas, de ese molde en el que se debe encajar… es juzgada, criticada y es diana muchas veces de comentarios y agresiones machistas.

Así que aquí vamos con unos consejillos:

* Pasa de las personas tóxicas que te juzgan por no seguir la norma, pasa de las personas que critican y hacen comentarios machistas a otras mujeres.

* Rodéate de personas con las que puedas tener relaciones basadas en la igualdad, el respeto y el cuidado, rodéate de buenas amigas y amigos, disfruta de la vida, de tu cuerpo, de tus aficiones y apoya a otras mujeres en sus decisiones, no permitas abusos hacia ninguna de nosotras.

¡Hacia ninguna de nosotras! ¿Conocéis el termino sororidad?

SORORIDAD

 

Es importante reaccionar ante cualquier agresión, sea como sea y venga de donde venga. Y es importante que esa reacción sea colectiva, porque no estamos solas, porque quien agrede, tiene que saber que no agrede a una, agrede a cada una de nosotras, y también de nosotros, ¡que lo tengan claro!¡ Vamos a hacerles que lo tengan claro!

Aquí os dejamos algunas iniciativas interesantes que muestran cómo se puede hacer frente a agresiones, a prevenirlas…

* Mapa de la ciudad prohibida.

Seguro que en vuestro pueblo, en vuestra ciudad, existen esos espacios en los que el sensor de alerta aumenta cada vez que pasáis, que no os mola pasar por ahí porque está mal iluminado, que tiene muchos arbustos que dificultan la visibilidad… Seguro que los conocéis. Pues bien, esta iniciativa está creada por y entre mujeres para identificar y visibilizar los lugares conflictivos o de difícil acceso. Mirad este video sobre los puntos oscuros o de riesgo de Deusto:

Os invitamos a que conozcáis esta iniciativa que se ha llevado a cabo en muchos sitios, y si no hay en vuestro municipio… ¿no os parece una buena idea crearla? Animaos, ¡sacar vuestra actitud Beldur Barik!

* Esta otra, más que iniciativa, podríamos decir que es una respuesta a unas declaraciones que hizo un político sobre las chicas y las mujeres que juegan a Rugby. Y es que parece que según este señor, conocedor del deporte que debe practicar cada persona (ejem, ejem…) los deportes de las chicas son la gimnasia rítmica, el ballet… Así que todas estas jugadoras le dedicaron un placaje. Aquí tienes la noticia.

* Y con ésta última, queremos mostraros como la respuesta colectiva tiene efectos positivos. Os contamos, un científico y premio Nobel, Tim Hunt, durante una conferencia dijo que tenía “problemas” con sus compañeras investigadoras. ¿La razón? “Primero te enamoras de ellas, después se enamoran de ti y cuando criticas su trabajo acaban llorando” Cómo respondieron las científicas… Pincha aquí si quieres ver la respuesta….

Iniciativas ingeniosas, iniciativas empoderadoras, iniciativas graciosas… porque ¡si nos tocan a una, nos tocan a todas! Pero en todo esto, los chicos también tenemos que participar, no quedarnos al margen, dar una respuesta, mostrarnos firmes contra los comentarios machistas, cortar las actitudes plastas, babosas de nuestros colegas. Porque no hacer nada, es hacer… Es no ayudar, es no involucrarnos, es no meterse… No es no tomar parte, tomamos parte a favor de la agresión, del machismo. Como dicen las Chocolate Remix, “culpable es todo aquel que no acusa”.

Y os dejamos con una iniciativa lanzada por chicos que nos ha gustado (link aquí). Podríamos crear un hashtag #indarkeriasexistarikez hacernos una foto y compartirla en el twitter o en el instagram de Beldur Barik… ¿Tomamos parte?

El jueves os presentaremos la primera parte de una iniciativa que podréis conocer en las jaias de algunos de vuestros municipios, de municipios vecinos si os movéis… ¡Atentas y atentos!

 

 


09/07/19

SARE SOZIALAK, INDARKERIA SEXISTARI GAME OVER ESATEKO LEKU APROPOSA

Asteartean mikromatxismoei buruz hizketan aritu ginen. Mikromatxismo hauei aurre egiteko modu asko daude, eta argi eduki behar dugu ere, pertsona batentzat balio duena, beste batentzat ez dela eraginkorra. Horrelako jarreren aurrean Beldur Barik jarrera agertzea ezinbestekoa da, gure burua ahalduntzea, mikromatxismoa identifikatu eta… ekin!

Eta mikromatxismo hauei aurre egiteko bakarrik ez, baita indarkeria sexistaren kontra iharduteko ere, leku apropos bat, sare sozialak dira. Gaur eguneko “kuadrila birtuala” esan genezake! Musika talde hau atsegin dudala? Fijo talderen bat dagoela non talde hori atsegin duten jendearekin bildu naitekeela. Berdina gertatzen da zure Facebookean feminista, emakumeak… Zelako txapa momento batean! Ez goaz gu Facebooka nola erabili esatera! Bakarrik hau izan gogoan: “Iraultza egiteko, bakarrik beste lagun bat behar duzula”.

amiga revolución feminista

Esan bezala, sare sozialak, eta baita sakeleko telefono teknologiaren erabilera, oso garrantzitsuak izan dira hainbat ekimen aurrera eramateko. Hona hemen hoietako batzuk:

* Mikromatxismoak proiektua (ikusi hemen). Honi buruz hitzegin genuen asteartean. Ekimen hau EverydaySexism ideiatik sortu zen. Bertan, egunerokotasunean ematen diren matxismo dosi hoiek agerian uzten ditu.

* Kaletik joatea eta txistu egitea… Twitter eta Facebook sareetan #Callesinacoso hashtag-a mundu osotik edatu da…

Gutxi barru Beldur Barik programatik prestatzen ari garen ekimena aurkeztuko dizuegu… adi egon! Eta bitartean interneten trasteatu horrelako ekimenak ezagutzeko, eta aurkitutakoak guri bidali! Erramintak nahi ditugulako indarkeria sexistarik gabeko sare sozialetan mugitzeko! Indarkeria sexistarik gabeko bizitzak gozatzeko!

Hurrengo astean, indarkeria sexistaren aurrean, neska eta mutilen jarrerari buruz hitzegingo dugu. Bitartean, bideotxo honekin uzten zaituztegu! Indarkeria sexistari aurre egin Beldur Barik jarrerakin!

 


10/07/15

MIKROMATXISMO ETENGABEI… STOP ESANGO DIEGU BELDUR BARIK JARRERAKIN!

Noizbait horrelako portaerarik ikusi edo pairatu duzu?

Asteburu honetan kontzertu batean egon naiz. Eszenatokian, emakume bat, kantaria, eta berarekin bost mutil, bakoitza bere musika tresnarekin. Eta gero ikusiko genuenez, bere tresnarekin ere (dena delakoa). Neska eszenatokitik atera eta mutilak bakarrik eszenatokian “hemen gelditu gara arrak, eta bi potroekin joko dugu!” Eta taldekideak txaloka eta han bildutako jendea ere, txaloka.

Zergaitik horrelako hitzak? Horrelako portaerak eszenatokian (eta bertatik kanpo) askotan ematen dira. Gure artean ere eztabaida eman zen. Zer esan nahi zuen honekin musikariak? Alde batetik, lagun batek zionenez, berezia bezala antzeman zuen neskaren presentzia eszenatokian, eta neskaren bat bazegoen, mutilez inguratuta egon behar zela, eta neska eszenatokitik urruntzean, bertan hasten zela benetako musika, bi potroiekin egindako hura. Beste batek, kontzertuetan aditua, askotan ikusitako gauza zela eta garrantzia kentzen zion heinean, normaltasun osoz hartzen zituela horrelako egoerak komentatu zigun. Beste batek “hemen gelditzen dira zuriak” beltza joaten denean bezala esatea zela, eta fijo, horrelako gauzak “incorrectamente políticas” zirela errezago ikusten zela.

Argi dago horrelako portaera ez dela ez egokia, ez normala… normala? Hortxe dago koxka… normaltasun osoz ikusten dela… naturaltasun osoz… gure baitan horrelako portaerak gureganatu ditugu, nolabait esanda, bizitzaren esparru guztietan ematen dira, oso modu zorrotz eta fin batean,, intentsitate baxuarekin eta egunerokotasun haundiarekin.

Faktoria Lila-ko Irantzu Varelak, beraien El Tornillo tartean ondo azaltzen dute zer diren mikromatxismo hauek:

Juerga ondoren, etxerako bidean, milaka aldiz atzera begiratzen baduzu, beldurra baduzu norbait azalduko delakoan… mikromatxismoa da.

Zure Gaztetxe, lokalean, mutil batek zu hizketan zauden bitartean mozten bazaitu, mutil horrek bere iritziak garrantzitsuagoak direla uste du.

Zure etxean, neba, aitak… aurresuposatzen badute zuk jarri behar prestatu behar duzula mahaia jateko, edota etxekolanak egiten badituzu, baina ez zure nebak… mikromatxismoa da.

Ozenago hitzegiten baduzu, neska izanik, zakar hutsa zarela esango dute, baina mutila bazara, zure iritzia modu ozenean ematen duzula esango dute… mikromatxismoa da.

Autobusean bazoaz, eta zure hankak itxi behar badituzu berak lekua okupatzen duelako… mikromatxismoa da.

Norbaitek lodia, argala, ipurdi ederra… duzula esaten badizu… eta zuk ez baduzu zure gorputzaren inguruko iritzirik eskatu… mikromatxismoa da

Norbaitek nahi ez duzun zerbait egitera behartzen bazaitu… indarkeria da!

Kaletik joatea, eta piropoak entzutea, txistu egitea,

ez dakizula aurresuposatzea bakarrik neska zarelako (mansplaining esaten dena ), edo futbola atsegin duzula mutila zarelako, esajeratua esango dizutelakoan, autobusean zure atzean, oso hurbil, hurbilegi autobusean lekua baitago, dagoen gizonari ez diozulako ezer esaten, hurbilegi dagoen gizon hori eskubide osoarekin ikusten duelako bere burua zure ondoan jartzeko… guzti hauek mikromatxismoak dira! Argi eta garbi!

Lagundu identifikatzen!!! Esan baten bat ezagutzen duzun, bizi duzun, pairatu duzun eta nola egin diozun aurre.

Hurrengo postean indarkeria matxistari aurre egiteko sare sozialetan erabili diren erramintak eta estrategiak ezagutuko ditugu. Baten bat ezagutzen duzu?

 


28/12/15

JULIO. HACER FRENTE A LA VIOLENCIA SEXUAL CON UNA ACTITUD BELDUR BARIK JARRERA.

Terminado junio, empezamos julio con ganas ya de irnos de fiesta, ¿no? Nos hemos pasado todo el año estudiando, estudiando y trabajando, trabajando… y tenemos ganas de pasar un buen rato, disfrutar de nuestra gente, de nuestra música, de nosotras y nosotros y nuestros cuerpos libres… ¡que nos lo hemos ganado! Pues cuando decimos que queremos pasar un buen rato, nos referimos a que queremos estar tranquilas, a nuestro rollo, bailando (o no), cantando (o no), haciendo lo que queramos, sin tener que estar en estado de alerta continuo… ¡¡¡TRANQUILAS y TRANQUILOS!!!

Este mes hablaremos de micromachismos, de microagresiones… que también son violencia sexista. No sólo la agresión física, o la violación, es violencia sexista. También lo son los roces, los besos no consentidos, los comentarios o miradas degradantes, babosas… y también hay violencia sexista en esas dosis “más pequeñas” de machismo, esas que parecen más digeribles, esas sibilinas que se meten por todos los poros de nuestro cuerpo.

También de ciberactivismo para hacer frente a la violencia sexista, ya que las redes sociales no son ajenas a reproducir los roles y estereotipos de género y generar, lo mismo que en “la vida real”, desigualdades y violencias. Y una de las mejores formas de hacer frente a estas desigualdades sigue siendo el humor, parafraseando a Emma Goldman… ¡“Si no puedo reírme, no es mi revolución”!

meme feminista

También queremos presentaros una iniciativa, una herramienta que hemos creado desde Beldur Barik para prevenir la violencia sexista en fiestas y espacios de ocio, y que esperamos que encontréis en muchos de vuestros pueblos y ciudades: Beldur Barik Gunea. ¡Queremos construir conjuntamente espacios libres de agresiones sexuales! ¿Nos ayudas?

BBG guia-agresiones-NUEVO copia-1

Porque para crear estos espacios libres de violencia sexista necesitamos dos ingredientes indispensables:

  • Saber que no estamos solas frente a una agresión, porque ¡si tocan a una, nos tocan a todas!
  • ¿En serio no estás cansado de hacerte el machito? Deja a un lado esa pose y levanta la voz ante las agresiones, ante los acosos. Cuando no haces nada ayudas a los agresores, cuando haces algo le ayudas a ella ¿A quién vas a ayudar? ¡Porque no queremos que el silencio nos haga cómplices!

Pero también queremos presentaros otras iniciativas que se han hecho ante las agresiones machistas, la importancia de la autodefensa feminista colectiva, el ligoteo sano, qué no es un ligoteo sano, aprender a querernos y amarnos bien… ¡y también hablaremos de sexualidad!

Un mes de julio que viene cargado de iniciativas, herramientas y trabajos para hacer frente a la violencia sexista. ¿Comenzamos?

La semana que viene hablaremos de micromachismos… viendo el video, ¿sabéis identificarlos? ¿Hasta qué punto nos cortan estas situaciones? Os planteamos algunas situaciones…

Estáis tomando algo, o simplemente con la cuadrilla y se os acerca alguien preguntando si estáis solas… ¿Solas? Pero si somos unas cuantas… O estáis en la playa echando unas palas, jugando con la pelota y no paráis de comprobar que el bikini está en su sitio porque esa cuadrilla de chicos que está cerca de vosotras no para de miraros y hacer comentarios (bien sobre vuestra forma de jugar, de moveros, vuestro bikini, vuestro cuerpo….) Y muchas otras mas…

 

¡SI NOS TOCAN A UNA, NOS TOCAN A TODAS!

Si habéis vivido este tipo de situaciones, mandarnos un mail a komunikazioa@beldurbarik.org o dejarnos un comentario o mensaje privado a través de las redes sociales (Facebook, twitter)


09/07/19

ESTEREOTIPOAK GAINDITUZ, TABUAK APURTUZ. EZ-GAITASUNA GAITASUNA BILAKATUZ.

“Edertasunak sekulako garrantzia duen garaiotan, ematen du jende ederrak, guapoak baino ez duela sexuaz disfrutatzen”, genion pasa den urteko postean (berriro irakurri nahi baduzu, hemen sakatu). Ligatzeko, sexuaz disfrutatzeko perfektua izan behar zarenaren ustea dago, baina hori pertzepzio hutsa da! Eta perfekzioaren pertzepzio horretan, ez dira sartzen (pasa den urtean esaten genuen bezala), ez-gaitasunen bat duen jendea. Ez-gaitasun fisikoa eta psikikoa dutenak. Ez dago sexualitate perfekturik, ezta pefektua izan beharrik (norbaitek baldin badaki zer den perfektua izatea… badakizue gure emaila!) sexuaz gozatzeko. Ikusi hurrengo bideoa… Berdina pentsatzen jarraituko dugu? Pertzepzio berdinarekin jarraituko dugu?

Ez-gaitasun bat duten pertsonen sexualitatea perfektua ez denaren multzo horretan sartzen da (benga!! Perfektua… ez-perfektua… normala… ez-normala… baina nork demontre jarraitzen du horrelako mailak eta etiketak jartzen?). Baina ez hori bakarrik, ez-gaitasun bat duten pertsonen inguruan dauden topikoak asko dira:

  • Ez-gaitasun bat duten pertsonek ez dira oso azkarrak edo adimentsuak
  • Ez-gaitasun bat duten personek betirako umeak dira.
  • Ez-gaitasun bat duten petsonek harremanak izateko arazoak dituzte.
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonek asko sufritzen dute
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonek ezin dira bikotekide, lagun, ama edo aita onak izan
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonek beti triste daude.
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonen gorputzek ezin dute plazerra sortu. Asexualak dira.
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonek sexua izanez gero, umeak etorriko dira, eta beraz, hurrengo belaunaldiek ez-gaitasuna heredatuko dute.
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonen sexualitatea biziagoa da, ez da neurrikoa.
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonen sexualitatean ez dago kontrolik, arrisku gehiagoei aurre egin behar diete.
  • Ez-gaitasun bat duten pertsonen sexualitatea “normala” da, heteroarauan oinarrituta, heterosexuala.

Beldur Barik jarrerarekin erantzuna ematen saiatuko gara topiko guzti hauei… goazen! Eta gogoan gehiago badituzu, pentsatu, hausnartu, partekatu! Guztion artean deusezta ditzagun topikoz eta aurreritziz betetako gizarte hau….

  • Ez-gaitasuna ez da gaixotasun bat, giza baldintza edo egoera bat baizik.
  • Ez direla betirako umeak… horrela tratatuak dira! Gehiegizko paternalismoak gutxiago diren pertsonei umeak bailira tratatzera eramaten du. Ez garela umeak! Gure erabakiak, nahi duguna eta ez duguna nahi ere argi dugula!
  • Harremanak izateko arazoak… harremana izateko gaitasuna… ez da besteen pertsonetan egongo?
  • Sufritzearena… ez jakintasunak sufrimendua eta mina nahastera garamatza, eta gehiago sufritzen dela pentsatzera eramaten gaitu. Mina sahiestesina izan daiteke, baina sufrimendua hautazkoa dela esan genezake… bakoitzak bere bizitzari aurre egiteko jakin badaki zer faltan duen edo zer ez duen faltan. Gainera, sufrimenduak sortzen duena askotan besteen marginazioa da.
  • Sexualitate “normala” izatearena… hurrengo bideoa ikusi… zergaitik aurresuposatu behar dugu jende guztia, eta guztia diogunean guztia da, heterosexuala dela?

Pentsatu momentu batez, zure erabakiak ez direla kontutan hartzen, zure askatasuna bermatuta ikusten duzula, zure sexualitatea garatzeko aukerarik ez dizutela ematen… Latza, ezta? Ez-gaitasuna duten pertsonak aingeru asexuatuak bezala ikusten dira, eta indarrean dauden edertasun kanon eta estereotipoak direla eta, ez direla batere desiragarriak. Umemokoak bailira bezala tratatuak sentitzen dira… Sexualitatez gozatzeko askatasuna eta erramintak ere lortzea ezinbestekoa da, ez-gaitasun bat dutenentzeko, ez-gaitasun bat ez dutenentzako bezala. Eta erraminta hoiek garatzeko lehenengo pausua ere indarrean dauden tabu hoiekin amaitzea da. Nola? Gogoratzen duzue armairuan gaiarekin jorratutako esaldi garrantzitsu bat? “Aipatzen ez dena, ez da existitzen”? Ba orduan goazen ozen esatera… “Bai, sexualitea dut, nere sexualitateaz gozatzea gustoko dut… gainditu!”

Eta izendatzeko, eta aniztasun funtzional honi ikusgarritasuna emateko leku onenetariko bat, zinea da. Beraz, pelikula baten gonbidapenarekin gatoz. Beldur Barik jarraitzaileak… bale, oraindik ez dugu zinemetan… baina begiratu bat eman pelikula honi …

Indarrean dauden edertasun estereotipoekin amaitu dezagun, ezarritako tabuak gainditu ditzagun!


07/09/19

TRANS, TRANSEXUALA, TRANSGENERO…

Hasta ahora hemos hablado del sistema binarista, de la heteronorma, de la visibilidad, de la diversidad de género y sexual, de los armarios… y hemos descubierto que la consecuencia del sistema binarista es que crea una desigualdad translesbohomofóbica, sino que también es sexista. Pero también hemos visto, gracias a nuestro muñecote gender bread que las identidades, las expresiones de género, la orientación sexual y hasta el sexo, todo ello, no es tan fijo e inamovible como creíamos (o han intentado que pensemos)…

https://www.youtube.com/watch?v=CHTuAghntAY

El colectivo que pone todo esto en cuestión, esto de que “si he nacido chica, me tengo que comportar y mi género es el de una chica”, es el colectivo de personas transexuales, transgenero e intersexuales. Vamos, que tener un cuerpo no quiere decir que me tenga que identificar con el género que se le asigna a ese cuerpo…

el género no me define

Vamos a conocer todos estos conceptos más de cerca. En las siglas LGTBIQ, la T, que hace referencia al colectivo de trans, no solamente tiene un único significado:

La persona transexual es aquella que no está de acuerdo con el género que le asignan al nacer (antes de nacer incluso, ya se nos asigna un género y todo lo que ese género conlleva… ¿Es niña o niño? Echarle un vistazo a los post anteriores). Para estar a gusto con su cuerpo en la mayoría de los casos, llevan a cabo procesos quirúrgicos, hormonales y psicológicos (tienen que completar un test, al que llaman EL Test de la Vida Real, que pocas y pocos de nosotras y nosotros pasaríamos…). Pero no solamente se queda en procesos que tienen que ver con su cuerpo. También es importante que cuando vayan a presentar documentos oficiales (algo tan simple como pagar con tarjeta al hacer la compra, matricularse en un curso), esos documentos reflejen el cambio de género. Hasta hace poco, y cuando decimos poco nos referimos a unos 3 años, la transexualidad estaba reconocida como enfermedad mental por la Organización Mundial de la Salud (OMS). Hoy en día es considerada trastorno mental. Además, para poder cambiarse el nombre y la mención de sexo en la documentación oficial, tienen que presentar un certificado de trastorno mental y haberte hormonado durante un mínimo de dos años.

Corto Binder. Florencia P. Marano

Las personas transgénero tampoco están de acuerdo con el género que se les asigna al nacer, pero rechazan el binarismo de género y no suelen identificarse ni como hombre, ni como mujer. Así que en la mayoría de los casos, no se someten a cirugía para asignarse a un género concreto.

También tenemos a lxs travestis, que son aquellas personas que les gusta utilizar aquella ropa que según las normas establecidas, no se corresponde con su género. No es algo que hagan todos los días y no tiene que ver para nada con su identidad y/o con su orientación sexual.

Todos estos conceptos nos ayudarán a conocer mejor la transexualidad, a vivirla de una forma más “natural”, a saber que no existe un solo modelo de transexualidad, y que como hemos comentado en post anteriores, la identidad, la orientación no se puede limitar a dos extremos.

Hemos hablado de un test, el Test de la vida real, que hay que pasar, si se quiere conseguir que se asigne el género en el que la persona transexual se identifica. Un test que consiste en que la persona asuma el rol de género que siente como suyo. Y aquí entran de nuevo todo ese sistema de estereotipos, de roles de género que intentan reducirte, limitarte y no vivir de una manera diversa la transexualidad. Si tenéis ocasión, no dejéis de ver el documental El test de la vida real, de Florencia P. Marano.

¿Y si un niño o una niña de mi escuela, ikastola, instituto, universidad es trans? ¿Cómo reaccionar? ¿Cómo le llamo? ¿Le trato en masculino, en femenino? Bueno, muchas son las preguntas que se nos pueden agolpar de repente. ¡Tranquilidad! Aitor ahora me dice que se quiere llamar Amaia, Nerea que le llamemos Mikel. Es un nombre, sigue siendo la misma persona. Lleve el pelo largo, el pelo corto, lleve falda, lleve pantalones… Voy a jugar, estudiar, aprender con él, con ella igualmente!

A todo esto y en todo esto, está contribuyendo mucho una asociación que se ha creado hace poco, pero que le espera un gran trabajo por delante, con un proyecto increíble. La asociación Chrysalis, que aunque ya existía en el Estado Español, en Euskadi se ha creado en marzo. La componen padres y madres cuyos hijos tienen vagina, y sus hijas tienen pito. Así de fácil. Os dejamos una entrevista aparecida en Goiena TB con su presidente, el sexólogo Aingeru Mayor.

Queremos recomendaros una lectura de un libro, Dibujando el Género de Gerard Coll Planas. Un libro que no sólo nos ayudará a entender mejor la transexualidad, también nos muestra de una manera fácil, gráfica temas como la intersexualidad, las desigualdades de género, cómo se construye el género… ¡Venga, no seáis remolonas y remolones! ¡¡¡Merece la pena leerlo!!!

dibujando el ge?nero
Gerard Coll Planas: Dibujando el género

Terminamos con un doble regalo. Un regalo que comenzó en el anterior post con la canción de Viruta FTM Peras y manzanas, melodía que da paso al segundo regalazo, el documental El sexo sentido, ¡que también os recomendamos! :

https://www.youtube.com/watch?v=FUAtqC2hxGE)

Queremos seguir aprendiendo, conociendo, reflexionando… y moviéndonos, actuando… por eso, os recordamos las convocatorias para el 28 de Junio, Dia Internacional de la Liberación Sexual, también llamado Día del Orgullo LGTBI que se van a realizar cerquita vuestro! Pentsatu… eztabaidatu.. ETA EKIN, BELDUR BARIK JARRERAKIN!!!

KITZIKAN 28J EKAINAK 28 JUNIO 2015 fiesta orgullo lesbico 29J Kitzikan LekeitioFOLLETO-28-JUNIO--2015-final-2 28j BF


07/09/19

ESKOLAN ETA INSTITUTUETAN, BB JARRERA BULLYING LESBOHOMOTRANSFOBIKOARI AURRE EGITEKO!!!

Pasa den urtean desorekatutak dauden botere harremanei buruz hitzegin genuen, gogoratzen? ERASO HOMOFOBIKOEKIN BB JARRERA ESKOLA ETA INSTITUTUAN!

Post honetan ikusi genuen ezberdintasunaren aurrean, ezberdina denaren aurrean, barre egiten duenari, iraintzen duenari, boterea kendu beharra zegoela. Eta sarritan, tratu txar hauek pairatzen dituena, sexualitate eredu edo genero identitate “ohikoa”, normaltzat hartzen dena, ez duten jendea da. Eta honi, lesbohomotransfobia deitzen diogu. Nondik sortzen da? Zergaitik gertatzen da hau? Zure eskolan edo institutoan horrelako jarrerak ikusi dituzu? Ba fobia guztiak bezala, honen sorrera ez du zentzu arrazionalik… “Ez ditut gustoko ta kitto!”

Baina homofobiak ez du pairatzen soilik sexualitate eredu normatibo bat ez duen pertsonak, baita ere bera itxura, jokabide edo jarrera dela eta homosexualak direla aurresoposatzen den jendea ere pairatzen du, eta baita genero eredu edo rolak betetzen ez duten jendea. Neska banaiz, mutilak gustokoak izan behar ditut? Eta neska izanda, baina ez banaiz “femenina”, neskak gustoko ditutala esan nahi du?

Eta mutila banaiz, neskak gustokoak izan behar ditut? Ez badut futbolan aritu nahi, marikoia naiz?

DISLIKE BULLYING HOMOFOBIKOA

Lesbohomotransfobiaren funtsa ez da bakarrik heterosexualitatea sexu eredu bakarra hartzea eta hortik ateratzen denari uko, izeka, burla, mespresu egitea (heterozentrismoa deitutakoa). Bere funtsan ere, sexismoak parte hartzen du.

“Beno, nik ahal dudana egiten dut… “, “beno, nik maritxuak onartzen ditut, luma gehiegi ez badute behintzat”, “beno, ez dut gaizki ikusten harreman homosexualak, baina ez dakit zertan joan behar duten kaletik musuak ematen…” Homofobia dago hitz guzti hauetan… eta bai, uste duguna baino gehiago egin dezakegu!!!

Alde batetik, mutilezko eredu tradizionalarekin amaitzen badugu (benga, ez dago hain matxitoa izateko beharrik…), sexismoarekin eta homofobiarekin amaituko dugu era berean. Mutila eta neska (hori zer esan nahi duten ere eztabaidatu dezakegu) izateko milaka modu daude, beraz, izateko bi eredu hoiekin amaitzen badugu… akabo heterosexismo, heterozentrismoa, sexismoa!

Egoera lesbotranshomofobikoei aurre egiteko ekimenak daude zuen eskola edo institutuetan? Gai hauei buruz hitzegiten badugu ere, bullying-ari buruz, tratu txarrei buruz… gure klase eta lagunen artean, aurre egiteko lehenengo pausua da. Ez pentsatu ezta guztiak heterosexualak direla…

Hona hemen subidoia ematen duen bideo bat! Aurre egin diezaiogun, guztion artean eraso lesbotranshomofobikoei!!!

Ikaragarria horrelako jarrera izatea! Zer deritzozue? Horrelako egoerarik bizi duzue noizbait? Nola egin diozue aurre? Eta aurre egiteko, zeintzuk dira erabiltzen dituzuen tresnak, estrategiak, erramintak?

Datorren postean Transexualitateari buruz hitzegingo dugu. Bitartean, hemen duzue Viruta FTMren abesti zoragarri hau!!


07/09/19

LGTBIQ, HARROTASUNA, SEXU ASKATASUNA, TRANSBOLLOMARI, TRANSMARIBOLLO… EKAINAK 28. HAMAIKA IZEN, HAMAIKA EKINTZA

Ekainaren 28a, hurbil dugu lagunok… eta larunbata honetan egingo diren ekintzen berri eman nahi genizuen… Lehenengo postetan ikusi genuen zergaitik ospatzen da LGTB Nazioarteko Harrotasun Eguna… edo Sexu Askapenaren Eguna… edota Transbollomari Borroka eguna… hainbat izen baina aniztasun sexualaren aldeko aldarrikapena egitea guztien helburua.

Hona hemen antolatutako ekintzak:

BILBAO

Bilboko manifestazioa Ekainak 28an, igandean, 12.30etan abiatuko da Moyua Plazatik.

KITZIKAN 28J

Baina aurreko egunetan zenbait ekintza ere antolatu dira…

fiesta orgullo lesbico

Mamiki Konpartsak eta Ladyfesta Bilbao-k Harrotasun Lesbikoaren Jaia antolatu dute larunbatean. Giro ezinhobeaz gozatzeko aukera, lumak aztintzeko momentua!

Eta ekainak 23an Emakumeen Mundu Martxaren egitarauaren barruan, Gorputza eta sexualitatea hitzaldi zikloa antolatu da. 19:30ean izango da eta partaideak EMM, Sare Lesbianista eta Stee-Eilas sindikatua izango dira. Hitzaldiaren izenburua: Lesbianismo Glokala.

Emakumeen mundu martxa

 

Lekeition ere antolatu dira beste ekintza batzuk:

29J Kitzikan Lekeitio

Basaurin, Marieneak antolatuta:

MARIENEA 28J

Donostian LGTB Plataformak eta Transmarikabollo Koordinadora Feministak  hausnartzeko, parte hartzeko… hainbat iharduera eskaintzen dizkigute.

FOLLETO 28 JUNIO 2015 final

FOLLETO-28-JUNIO--2015-final-1 FOLLETO-28-JUNIO--2015-final-2

 

 

 

 

Eta Gasteizen berriz, astean zehar Kitzikan taldeak antolatutako zine emanaldiak ditugu, Zaharraz Harroko egitarauaren barnean:

kitzikan gasteiz

 

 

 

 

 

 

 

7menos20 taldeak ere Zaharraz Harroko egitarauan hurrengo tailerrak antolatu ditu:

taller-dildos-y-arneses-web

 

 

 

 

 

 

 

eta astea bukatzeko….

EKAINAK-28-JUNIO-2015-web

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eta hona hemen Gasteizek utzi digun bideotxo bat…

 

GOGORATU KEDADAK! PARTE HARTU ANTOTALATUTAKO EKINTZETAN!


07/09/19

Aniztasuna lantzeko eta aniztasunean bizitzeko, erramintak behar ditugulako! Eta baditugulako!

Aurreko post-ean armairuei buruz hitzegin genuen. Nola atera armairutik, nola txikitu armairu hoiek, ze erraminta dauden ere armairutik ateratzeko… Aste honetan bi erraminta aurkeztu nahi dizkizuegu genero eta aniztasun sexualaren inguruan.

Bata STEE-EILAS atera berri duen gida bat da “Genero eta aniztasun sexualerako gidaliburua”.

Guzti honetaz hitzegiteko, Zuriñe Estivariz (Txiki) izan dugu solaskide. Zuriñe STEE-EILASeko kidea da, eta baita LGTBIQ taldekidea ere.

gida-213x300Zergaitik eta zertarako gida hau?

Zergatia oso erraza da, eskola komunitatean aniztasunaren inguruan hutsune argi bat dagoelako. Ikasleak ezezik, irakasleak, familiak…anitzak dira, baina hala ere familia eredu bakarra, edo bizitzan aukera bakarra egongo balitz bezala jokatzen jarraitzen dugu.

Haurrak txikiak direnean, eredu bakarrean hezitzen ditugu, aukera bakarra ematen diegu… haur hezkuntzan eta lehen hezkuntzan oso txikiak omen dira aukera desberdinak eskeintzeko, baina ez dira txikiak etorkizunean ze nolako gizon eta emakumeak diren ikasteko, ezta , ze harreman afektibo sexualak izan behar dituzten barneratzeko.

Familia, komunikabideak, jendartea, eskola komunitateak, bide berdinetik bideratzen ditugu…askotan bigarren hezkuntzan gaiaz hitz egiten da, aukera denak aipatzen dira, baina bigarren hezkuntzan daudenerako oso barneratua dauzkate, bere genero rolak eta bikote harremanak norekin eta nola izan behar diren.

Bulling LGTBIfobikoa berria ez den arren, askotan, beste alde batera begiratzen dugu, haurren gauzak direla aitzakitzat hartuz, eta behar duen garrantzia ez diogu ematen. Bitartean pertsona askok sufritzen jarraitzen dute.

Lala Mujikak, Aldarteko psikologoak, aurreko post batean horrela zioen: “Eskolak jarraitzen du izaten armairutik ateratzeko inguru latzena”.

Bai. Haurrak eskolan daudenean , haurrak edo nerabeak dira, oso gazteak , eta familia , lagun, eta beren etxeko parketik haratago ezer gutxi ezagutzen dute. Generalizazioak onak ez diren arren, askok besteekiko desberdin sentitzen dute beren burua, eta txikitatik ez diren zerbait antzezten oso ondo ikasten dute. Bulling LGTBIQfobikoa eskolan ikusten dutenean, helburu bakarra dute,hau da beraien gorputzean LGTBIQfobia ez pairatzea. Beldurrak eraginda, ez dagokien pertsonai bat interpretatzen dute. Eskolan beren sentimenduak adierazteko beldur dira, etxean ez dira ausartzen… Askok ez daukate beste gay, lesbiana, edo trans-en berri, edo lasai hitz egiteko aukerarik, eta horrek izugarrizko bakardade batera eramaten ditu.

Gida hau ez dago bakarrik ikasleekin lan egiteko zuzendua, baita irakasle, eskolako lagile eta familiekin lan egiteko diseinatuta dago.

Eskola komunitatean ikasleak, familiak eta irakasleak daude. Gero eta familia anitzagoak ikusi ahal ditugu eta familia hauek behar duten tratamendua emateko eskubidea daukate, baita familia hauen haurrak ere. Bestalde , eskolako beste haurrek familia eredu desberdinak daudela ikasi behar dute. Eskolan familiak lantzen direnean, edo eta, modu transbersalean, familia ereduei buruz hitz egiten denean, ezin da eredu bakarra azaldu.

Bestalde irakasleak ere anitzak dira. Irakasle hauek armairutik lasai atera ezean, ze motatako hezkuntza sortu dezakegu? Ze trasmititu dezakegu? Askotan zaila da langileen aurrean gure nortasuna adieraztea, beti? Ez beti ez, heterosexualak egunero konturatu gabe hamaika aldiz ateratzen dira armairutik. Irakaslegoaren artean, bakoitzak bere nortasuna lasai adierazten lagundu behar dugu. Bestalde, irakaslea ikasle LGTBIQ-ren erreferente onuragari bat bihurtu daitekeela ez dugu ahaztu behar.

Familiak jendartea bezain anitza da, beraz,familia batzuk, LGTBIQfobikoak dira. Hau dela eta , irakasle askori asko kostatzen zaie familien aurrean armairutik ateratzea, eta askotan, familiak LGTBIQ direlaren berri jakingo dutelaren beldurrarekin bizi dira.

LGTBIQ pertsonek ereduak behar dituzte euren buruak identifikatzeko.

Pertsona guztiak erreferente onuragarriak behar ditugu, baina pertsona askok gaur egun LGTBIQ erreferente bakarrak komunikabideen bidez izaten dituzte. Erreferente errealak behar ditugu, ez bakarrik telebistaren bidez ezagutzen ditugunak, baizik eta gure egunerokotasunean parte hartzen duten pertsonak erreferente bihurtzea ezinbestekoa da. Irakaslea, okina, autobuseko gidaria, medikua, herriko suhiltzailea, futbolariak…

Kontzeptuak ezagutzeak bere garrantzia du.

Zerbaiti buruz hitz eiten dugunean, zertaz ari garen jakin behar dugu. LGTBIQ sigla bakoitzaren esanahia jakitea ezinbestekoa da,.pertsona bakoitzari behar duen laguntza eskeintzeko, laguntza nola bideratu jakin behar dugu. Ze baliabide erabili behar ditugun jakiteko ezinbestekoa da ondo informatuak egotea.

Konfidantza giroa sortzeak ere.

LGTBIQ pertsonak, konfidantza giro izan ezean ez dira armairutik aterako, iraina eta bortizkeria jasateko beldur egongo baitira, horregatik garrantzitsua da, konfidantzako norbaitekin hitz egin ahal dutela jakitea.

Ez aurresuposatu jende guztia heterosexuala denik.

Jaiotzen garenetik ze genero dugu aurresuposatzen da, baita heterosexualak garela ere. Norbait berria ezagutzen dugunean, beti , heterosexuala dela aurresuposatzen dugu, eta askotan beren bikote, bizitza…buruz galdetzen diegu, jasoko dugun erantzuna , espero ez duguna izango dela kontutan izan gabe. Ezin da ezer aurresuposatu.

Askotan ikasleek irainaren bidez ikasten dute zer diren eta nola baztertzen den haiena bezalako desia duen jendea.

Ohikoa da marika, marimutil…bezalako hitzak entzutea, askotan esanhaia ez dakiten haurrengandik ere bai, ez dakite zer den, baina ona ez dela azkar ikasten dute. Lumadun askori marikoi, marimutil deitzen zaie, txiki-txikitatik. Beren genero rola ondo antzesten ez duen orori atzikitzen zaizkie marikoi, marimutil hitzak. Askok aurrerantzean ez dira ez gay , ez lesbiana, ez trans, baina, beren luma kontrolatu behar dutela ikasiko dute. Beste askok gay, lesbiana edo trans-ak izango dira, eta marimutil, marikoi hitza txikitatik entzungo dute. Urteak pasa ahala konturatuko dira, gay , lesbiana k edo trans-ak direla.

Genero eta aniztasun sexualerako gidaliburua. stee-eilas

Hezkuntzan ez dago esku hartze neutrorik, hots, egiten (ez) dugun orok bere ondorioak ditu.

Eskola komunitateko pertsona oro heterosexualak izango balira bezala tratatuz gero, beste izaerak isilarazten dira. Isilarazteak eta ez jakintasunak bulling lesbohomotrasfokioa eragingo du. Eta ez, ez dago esku hartze neutrorik, edo izaera posible guztiak kontutan hartzen dira, gero pertsona bakoitzak bere bidea, bere nortasunarekin bat egin dezan, edo heterosexualitate bakar batetara, eta bi genero posiboleetara bideratzen ari ditugu pertsonak.

Familia anitzen inguruan ere hitzegiten duzue.

Atzean geratu dira aita , ama eta sema alabak soilik ziren familiak. Ohikoak diren arren ez dira bakarrak. Adopzioak, bananduak, homoparentalak…gero eta familia anitzagoko jendarte batean bizi gara, eta ez dugu ahaztu behar , beti egon diren arren, gero eta ohikoagoak direla LGTBIQ familiak. Eskolak egoerari aurre egin behar dio. Iadanik ez du balio eskolako paperetan, ama eta aita soilik jartzea. Jendartea errealitatera egokituz doan heinean , eskolak ere egokitzen joan behar dira.

LGTBIQfobiari ere garrantzi haundia ematen diozue

Eskoletan LGTBIQfobia ematen da. Baina honen aurrean ohikoa da beste alde batera begiratzea, haurren gauzak direlaren justifikazioarekin aurre ez egitea, ezikusia edo ez entzunarena egitea, eta beste askotan ezjakintasunagatik onartzea. Bortizkeria bakarrik ez da izugarrizko jipoi bat ematea, edo irainik mingarrienak izatea, txiste , burlak, edo beste modu askotan eman ahal dira. Hau detektatzea ezinbestekoa, eta detektatzeko LGTBIQ fobia zer de jakin behar da. Txiste eta esamesei garrantzia eman behar zaie, eta honen aurrean oso garrantzitsua da adi egotea. Askotan ikasleak LGTBIQfobia jasaten ari dira, baina ez dira salatzera ausartzen, antzematen dutenak ezikusiarena egiten dute, eta etxean ez du ezer esaten…hau guztiak oso ondorio larriak ekar ditzakeela argi izan behar dugu.

Ikasle izanda, egunerokotasunean, zer egin dezaket nik aniztasun hori bermatu, agerian utzi eta isladatzeko?

Ikasleak oso anitzak dira, baita egoerak ere bai.Batzuk familian lasaitasun osoz LGTBIQ direla azaldu ahal dute, eta beste batzuk ordea, etxean jakingo dutelaren beldur bizi dira. Familia oso garrantzitsua da. Bestalde, herri txiki batean bizi edo hiri haundi batean bizitzea desberdina da.

Pertsona bakoitza desberdina den bezala, egoera bakoitza ere desberdina da. Garrantzitsua da, hasieran konfidatzazko pertsonen bati kontatzea, familiako norbait, lagunen bat, irakasle bat…batzuk erraz atera ahalko dira armairutik, beste batzuei ordea asko kostatuko zaie. Horiei adi egon beharko gara ahal den heinean langundu ahal izateko.

ALDARTE T NTDMOS espacio para jóvenes

Aniztasun sexuala jorratzeko beste erraminta interesgarri bat Aldartek eskaintzen digu bere T NTDMOS! Gazteentzako Gunean, LGTB aholku eta informazio gunean. Bertan, zure orientazio sexuala edo genero nortasuna dela eta sortzen zaizkizun galdera guztiei buruzko argibideak eta aholkuak aurkituko dituzu.

Lesbiana, gay, transexual, transgenero, bisexuala zarela, zalantzak dituzula eta ez dakizula nora jo? Aldarteko T NTDMOS! Foroan parte hartu dezakezu eta bertan laguntzarako taldeak aurkituko dituzu, zure sexu-orientazioaz edo genero-nortasunaz askatasun osoz hitzegiteko tartea duzu.

ALDARTE T NTDMOS 2

Aldartekoek galdetegi ederra sortu dute sexu-aniztasuna eta genero-nortasuna hobeto ezagutu eta ulertzeko: Nola bizi duzu aniztasuna? Bertan zure buruan darabiltzaten idei pilo bat dituzu: Halako batean zure lagunik onenak gay edo lesbiana dela aitortu dizu. Zuen arteko harremana aldatuko dela uste duzu? Zure kuadrilan homosexuala, transexuala, bisexuala agertzeko eta horri buruz hitzegiteko askatasuna dagoela uste duzu?… eta galdera gehiago. Onena, sartzea eta beti diogun moduan, kuxkuxeatzea eta hausnartzea!!!

ALDARTE TNTDMOS GALDETEGIA

Hurrengoan eskola eta lagun taldea hurbil ditugula gaur ikusitakoarekin, bullying translesbohomofobikoari buruz hitzegingo dugu. Bazterkeria egoerarik ikusi duzu zure inguruan zure edo beste pertsona baten genero edo aniztasun sexuala dela eta? Nola egin diozu aurre egoera honi? Argi ikusi behar dugu guztiok zeresan eta zeregin bat dugula bullying translesbohomofobikoaren aurrean… aurre egin!!!


07/09/19