Etiqueta: <span>Votación popular</span>

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egileak: Gazte graffiti (9 neska eta mutil 1)

Kategoria: 1. (12-17 urte)

Herria: Muskiz

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egilea: Maialen Izurza

Kategoria: 1. (12-17 urte)

Herria: Muskiz

Pausu bat emanaren truke

Zure gozotasuna samurtzen ninduen
zure alaitasuna sentitzen nuen
bakardea lapurtu zenidan
niretzako momentuak galtzea ekarri zenuen
lagunak, familia galdu nituen
zure musu baten truke

Irri horiek ohiu bihurtu ziren
maitasun hori kate
poz guzti hori min
alaitasuna amargura
tristura aurpegian

Ez nuen nori laguntza eskatu
«altxatzen banaiz kolpatuko nau»esaten nion neure buruari
Hua amaitu beharra sentitzen nuen
guztia berreskuratzeko momentua
«Zergatik egin didazu hau?» galdera ahazteko momentua
nire biziaren uhalak hartzeko momentua

Zuri gupida desiratzeko
eta zu ahazteko momentua
zure kartzeltasuna ahaztekoa
eta nire askatasunaren truke borrokatzekoa

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egileak: Ainhoa Ayesta, Irati García, Verónica Rios, Garazi Gomez, Maialen Bilbao, Alazne Rangil, Maider Andollo, Maialen Bilbao, Ikerne Udaeta y Laura Rodriguez.

Kategoria: 2. (18-26 urte)

Herria: Muskiz

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egileak: Diana Garcia eta Eneritz Amezketa

Kategoria:  2. (18-26 urte)

Herria: Basauri

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egilea: Leire Mier Etxebarria

Kategoria: 1. (12-17 urte)

Herria: Muskiz

 

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egilea: Munia Pitarque eta Marta Camilo

Kategoria: 1. (12-17 urte)

Herria: Sopelana

Erabakia hartuta

Etxeko atea golpe batez ixten dut. Ezin dut egoera hau gehiago jasan. Egun osoa ematen dute elkarrekin eztabaidatzen. Igogailura sartzen naiz, korrika, beranduegi noa. Jaisten noan heinean, ispiluan begiratzen naiz. Asko prestatu dut neure burua gaurko egunerako. Beharbada, honen arrazoia Ander izango da. Beno, seguru asko. Azkenean, metrora lasterka heltzen naiz, galduko ote nuen beldur. Bost minutu gelditzen dira, baina azkar pasatzen zaizkit.

Metroan lau lagunekin elkartzen naiz: nire neskak. Ez dakit zer egingo nukeen haiek gabe. Egin beharreko ibilbidea begiratzen dut. Aiboan oraindik, beraz, hogeita hamar minutu inguru Anakondara heltzeko. Gero eta jende gehiago sartzen ari da. Gehienak, neskak, horietako asko…nola esan…prostitutak dirudite: gona laburrak eta titiak erakutsiz. Bat-batean, Ander ikusten dut. “Ene, guapa egongo al naiz?” Hor dator. Hizketan hasten gara. Gorri-gorri nagoela nabaritzen dut. Gero elkar ikusiko dugula dio.

Diskotekara iristean sartzeko ilaran jartzen gara. “Mira que buena está la de azul” dio batek, ni seinalatuz. Mutilak. Denak berdinak. Eskerrak Ander horrelakoa ez dirudien. Barrura sartzen gara. Jende piloaren artean dantzatzen hasten gara. Egia esan, gaztegehiegi daude. Hori gutxi balitz, etengabe eskuak sentitzen ditut nire atzeko aldean, ni ukituz. Agggg txerri hutsak. Buelta eman eta “¡asquerosos!” deitzen diet. Mutil guzti hauen artean deigarri egiten zaidan bat ikusten dut: Ander. Nigana dator. Bera jarraitzeko keinua egiten dit.

Kanpora irteten gara elkarrekin eta jarraian musukatu egiten nau. Harrituta gelditzen naiz. Hala ere, nik ez diot uko egiten, eskua nire gorputzetik jaisten ari dela nabaritu arte. Memento hartan, beragandik aldentzen naiz. Duela bi egun ezagutzen dut, ez dut konfiantzarik. Berak, orduan, keinu haserrekorra egiten du. Eskutik gogor hartu eta ilun dagoen tokira eramaten nau. “Ez, ez naiz joango Ander” esaten diot. Dena den, ez dit eskua aske uzten. Orduan, nik diskotekara bueltatzeko imintzioa egiten dut. Zenbait segundo tematu ondoren, eskua askatu eta txistua botatzen du nire ondoan. Funtsean, mutil guzti guztiak berdinak dira, Ander barne.

Anakondara berriro sartzen naiz. Berehala neskak ikusi eta beraiekin batera dantzan hasten naiz. Anderrekin gertatutakoa ahalik eta azkarren ahaztu nahi dut. Bat- batean, erlojua begiratzen dut. Kaka zaharra. Hamaikak. Ama kanpoan egongo da jada, ni itxaroten. Neskei agur esan eta irtetzen naiz. Ama, ordea, ez da kanpoan. Banku batean esertzen naiz. Hamaikak eta laurden. Agertu gabe jarraitzen du. Bost minutu geroago, mugikorrak mezu bat iritsi zaidan seinale egiten du. Amarena da:

“Maitea, barkatu, baina ezin naiz zure bila joan.

Beranduago etor zaitezke, ez izan etxera ailegatzeko presarik.

Musu bat.”

Zein arraroa. Ama ezin dela nire bila etorri? Arraroegia. Algortara bakarrik joaten ere ez dit uzten. Ez dut ulertzen, jasotako mezua ez dator nire amak esango lukeenarekin bat…

Metroan nago. Ez dago jesartzeko lekurik ere. Gazte talde batean jartzen dut arreta. Sei pertsonak osatzen dute. Hiru bikote dira. Oso pozik dirudite, neskek batez ere. Neuk ere bikote bat nahiko nuke. Badirudi, mutil edo neska laguna dutenak zoriontsuago bizi direla. Ez da hala, ala? Ander datorkit burura. Ez dakit nik hori egia izango den.

Plentziara ailegatu naiz. Goizaldeko ordu bata laurden gutxi dira. Inoiz ez naiz arratsaldeko diskoteka batetik horren berandu heldu. Etxerako bidea luzeegia iruditu zait. Azkenean, etxe aurrean aurkitzen naiz. Ezkaratzeko atea irekitzen dut giltzaz. Ondoren, igogailuan sartzen naiz. Ispilua aurrean dut. Bertan begiratzea ezin dut ekidin. Lehen baino nekatuago eta tristeago nagoela dirudi. Etxeko atea irekitzekotan nagoela, zerbait entzuten dut. Norbait negar-zotinka dagoela ematen du. Atea astiro irekitzen dut, beldurrez. Orduan, soinuaren zergatia ulertzen dut. Aita zaplazteko bat ematen ari zaio amari. Auskalo zenbatgarrena. Tarte batean geldi geldirik gelditzen naiz, eszena ikusten. Hau, aldiz, eztabaidak baino gutxiago jasaten ditut. Negar tanta bat nire masail gorritik irristatzen nabarmentzen dut. Brastakoan, gurasoak, gertatutako guztia ikusten egon naizela konturatzen dira. Biak begira geratzen zaizkit. Ezkaratzera ematen duten eskaileretatik jaisten naiz, korrika. Eskuak dardarka ditut. Burua nahasita daukat.Ez dakit nora joan. Ez dakit zer pentsatu. Etxeko giltzak eta mugikorra ditut bakarrik. Erabakia hartuta daukat. Mugikorra hartu eta 016 zenbakia markatzen dut, beldur barik.

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egileak: Oihane Tovar eta Ainara Bruña

Kategoria: 2. (18-26 urte)

Herria: Basauri

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egilea: Xabier Caballero Rodríguez

Kategoria: 1. (12-17 urte)

Herria: Gatika

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egileak: Leire Aranburu Pellejero eta Ahetze Etxeberria Pellejero

Kategoria: 1. (12-17 urte)

Herria: Urnieta

Betiko leloa

Entzun al duzue? Atzo gauen Ane eta Julen pega eginda egon ziren gau guztia,eskutik helduta ikusi zituzten,badakizue zer esan nahi duen horrek .

-Zer diozu?elkarrekin egon zirela?

-Hori da,zer beste uste duzu ba?

-Esan nuen nik,Julen hori ez dela fidagarria,azken hilabetean zortzi neska ezberdinekin ikusi dut,kabroi horrek ,neska guztiak beretzat hartzen ditu .

-Nire heroi berria da!

-(algara artean) arrazoi duzu,arima askea da,zeruko ateak irekita ditu Jainko horrek!

Entzun al duzue? Atzo gauen Ane eta Julen pega eginda egon ziren gau guztia,eskutik helduta ikusi zituzten,badakizue zer esan nahi duen horrek .

-Zer diozu? Elkarrekin Egon zirela?

-Hori da,zer beste uste duzu ba?

-Esan nuen nik,Ane hori ez dela fidagarria,azken hilabetean hiru mutil ezberdinekin ikusi dut,mukizapi moduan erabiltzen ditu mutilak .

-Emagaldu zikin bat besterik ez da!

-(algara artean) arrazoi duzu,putetxeren batean bukatuko du zerri horrek .

Julen:hilabetean zortzi (Jainkoa)

Ane:hilabetean hiru (zerria)

Galderarik bai? Edo hau da benetan egia,hau al da aspaldiko leloa,denon uztez gezurra dena,baina begi aurrean ikusita hain arrunta?zer da libre izatea?ezin al dugu geuk ere aske izan?ezin al dugu bizi?

Entzun ezazu mundua,ni ez naiz zerri edo arima galdua,pertsona nauzu,aske izan eta aske sentitu nahi duena,lelo zentzudun eta arrazoi gabeetan sinesten ez duena,eta tinko eutsiko dut,hau lortu arte,askatasuna dut helburu lelo zahar eta gezurrekin amaitzeko hemen nauzu!

(Si crees que este trabajo merece ganar el Premio Popular Beldur Barik, de 300 euros, pincha en “Votar”)

Egileak: Victoria Reija Edrosa eta Julio Vargas Zabala
Kategoria: 2. (18-26 urte)
Herria: Barakaldo

http://www.youtube.com/watch?v=CWs1GJ2AjHM